سارتر نشان میدهد با نگاه به دیگری است که مسئلهء فلسفی کهن که چگونه میتوان دانست که ذهن ها ی دیگر وجود دارد حل میشود
نگاه "دیگری"شاهد تردید ناپذیر یک ذهن است...ذهن وجودی آگاه و آزاد وجودی آنچنان آزاد که آزادی خود مرا تهدید و مسدود میکند
اینجا الگوی دشمنی وکشاکشی که مشخصهء تمامی روابط اجتماعی است مطرح میشود دیگری آزادی مرا از طریق نگاه خود نفی و نابود میسازد .او با نگاه خود مرا به حالت یک شی ء یک بدن فرو میکاهدو من این را چونان به تصرف او درآمدن تجربه میکنم اما به گفتهء سارتر من نیز میکوشم آزادی را از چنگ او در آورم .من میکوشم با شیء ساختن "دیگری"او را به تملک خود در آورم.سارتر مینویسد:"هر چیزی را که میتوان دربارهء من در روابطم با " دیگری" گفت برای او نیز به کار میرود "....رابطه دو جانبه است
در حالی که من میکوشم خودم را از قید "دیگری" آزاد کنم "دیگری"نیز میکوشد
خود را از قید من آزاد کند در حالی که من در پی برده کردن دیگری هستم دیگری
نیز قصد برده کردن مرا دارد ............بنابراین توصیفات رفتار ملموس بایستی در
چشم اندازکشاکش ملحوظ گردد
و سارتر با یکی از مشهور ترین سطور خود نتیجه میگیرد
کشاکش معنای اصلی هستی برای دیگران است
سارتر با ابتناء به مضمون سرور و بندهء هگل خاطر نشان میکند که کشاکش میان سرور و بنده یک بازی بدون برنده است.اگر من دیگری را از پای در آورم من او را چونان آینده ای برای خودم چونان بدن فعال از دست خواهم داد و بدین گونه من هستی برای دیگران را از دست خواهم داد .من رضایت از برده ساختن او را چونان موجودی آزاد و مختار نیز از دست خواهم داد.زیرا آنچه من میخواهم آزادی دیگری است
من میخواهم "دیگری" را چونان آزاد برده سازم. تنهااین امر مرا ارضا خواهدکرد
از سوی دیگر اگر او آزاد است او از تملک من بر او خواهد گریخت. من رضایت سروری بر او را از دست خواهم داد.ودر تضاد بارزی با آنچه سارتر بعدا"در سخنرانی 1945 که اگزیستانسیالیسم انسان مداری است و در آن گفت :" هستی و نیستی تمامی روابط انسانی را چونان روابط متنازعی که در آن من در پی برده ساختن یا تملک آزادی "دیگری"است توصیف میکند
نگاه "دیگری"شاهد تردید ناپذیر یک ذهن است...ذهن وجودی آگاه و آزاد وجودی آنچنان آزاد که آزادی خود مرا تهدید و مسدود میکند
اینجا الگوی دشمنی وکشاکشی که مشخصهء تمامی روابط اجتماعی است مطرح میشود دیگری آزادی مرا از طریق نگاه خود نفی و نابود میسازد .او با نگاه خود مرا به حالت یک شی ء یک بدن فرو میکاهدو من این را چونان به تصرف او درآمدن تجربه میکنم اما به گفتهء سارتر من نیز میکوشم آزادی را از چنگ او در آورم .من میکوشم با شیء ساختن "دیگری"او را به تملک خود در آورم.سارتر مینویسد:"هر چیزی را که میتوان دربارهء من در روابطم با " دیگری" گفت برای او نیز به کار میرود "....رابطه دو جانبه است
در حالی که من میکوشم خودم را از قید "دیگری" آزاد کنم "دیگری"نیز میکوشد
خود را از قید من آزاد کند در حالی که من در پی برده کردن دیگری هستم دیگری
نیز قصد برده کردن مرا دارد ............بنابراین توصیفات رفتار ملموس بایستی در
چشم اندازکشاکش ملحوظ گردد
و سارتر با یکی از مشهور ترین سطور خود نتیجه میگیرد
کشاکش معنای اصلی هستی برای دیگران است
سارتر با ابتناء به مضمون سرور و بندهء هگل خاطر نشان میکند که کشاکش میان سرور و بنده یک بازی بدون برنده است.اگر من دیگری را از پای در آورم من او را چونان آینده ای برای خودم چونان بدن فعال از دست خواهم داد و بدین گونه من هستی برای دیگران را از دست خواهم داد .من رضایت از برده ساختن او را چونان موجودی آزاد و مختار نیز از دست خواهم داد.زیرا آنچه من میخواهم آزادی دیگری است
من میخواهم "دیگری" را چونان آزاد برده سازم. تنهااین امر مرا ارضا خواهدکرد
از سوی دیگر اگر او آزاد است او از تملک من بر او خواهد گریخت. من رضایت سروری بر او را از دست خواهم داد.ودر تضاد بارزی با آنچه سارتر بعدا"در سخنرانی 1945 که اگزیستانسیالیسم انسان مداری است و در آن گفت :" هستی و نیستی تمامی روابط انسانی را چونان روابط متنازعی که در آن من در پی برده ساختن یا تملک آزادی "دیگری"است توصیف میکند
سارتر در موضوع آزادی نتیجه میگیرد :"احترام به آزادی شخص دیگر واژه ای تو خالی است" ....ما در مواجهه با دیگری به جهان پرتاب شده ایم... هر یک با وجود داشتن خود آزادی دیگری را محدود میکند و هیچ چیز نمیتواند این موقعیت اولیه را تغییر دهد""بنا براین معنای تمامی روابط انسانی این کشاکش است ....کشاکش و نومیدی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر